Wibi Soerjadi speelt en speelt

De energieke Wibi Soerjadi (29) kwam rond zijn elfde tot de ontdekking dat alleen pianospel hem tot rust kon brengen. Inmiddels behoort hij tot de bekendste pianisten, treedt hij op in uitverkochte zalen tot ver buiten de landsgrenzen, en verkopen zijn cd's in aantallen waar veel artiesten slechts van kunnen dromen. Toch bespeelt hij niet alleen de vleugel. Boven zijn eigen concertzaaltje ligt een andere speelkamer die beslist tot de verbeelding spreekt: Mickey Mouse poppen, Formule-1 wagens, een complete thuisbioscoop; in dit speelparadijs doet niets meer aan Liszt of Chopin denken. Lekker Leven liet zich verrassen.

Na in talrijke concertzalen te hebben opgetreden, na zelfs de fameuze grote zaal van Carnegie Hall te hebben afgehuurd, leek niets meer te dol: Wibi Soerjadi opende een eigen concertzaal in de oude schuur van zijn klassieke boerenvilla in het West-Friese dorp Twisk. Glunderend toont hij een zaal met allure - bijna liefkozend het Concertzaaltje Twisk gedoopt. Weinig doet nog aan de koeienstal van weleer denken. Met dieprode tapijten, veelarmige kroonluchters, pluche stoelen en houten balustrades, toont het groots en warm tegelijk. Maar Soerjadi roemt vooral de akoestiek: 'die is precies afgestemd op mijn vleugel.' En daar staat-ie dan: 'Beusie', zoals Soerjadi zijn grote kameraad Bösendorfer pleegt te noemen. En een vertrekje verderop nog één, en nog één.

Alles ruikt en oogt klassiek in huize Soerjadi. Alleen de pianist zelf verstoort de rustieke indrukken. Hij praat in koesterende maar rappe bewoordingen honderduit over zijn prachtige instrumenten en de hobby die zijn werk werd. 'Zonder muziek zou ik uit elkaar ploffen', gebaart hij wild. 'Als kind al kon ik niet stilzitten; ik had ontzettend veel hobby's, maar alleen met muziek kregen m'n ouders mij rustig. Daar kan ik helemaal in opgaan. Daarmee voel ik dat ik leef.'

Kwetsbaar

Studeren doet hij het liefst 's nachts. 'Dan valt het begrip tijd weg', legt hij uit. 'Je moet de creativiteit en fantasie niet belemmeren. Muziek moet de mensen raken, en dat lukt alleen als het een gevoelsverhaal is. Je moet goed weten wat je wilt en je kwetsbaar op durven stellen. Dat is lastig, zeker in een tijd waarin alles steeds meer op elkaar gaat lijken. Weinig mensen durven zichzelf te zijn, te kiezen en te doen wat ze echt leuk vinden.' Maar komt iemand die als held bejegend wordt en al op vroege leeftijd volwassen prestaties levert, wel toe aan iets als persoonlijke ontwikkeling? 'Muziek is juist een prachtig middel om mijzelf te leren kennen', reageert Soerjadi. 'Bovendien zorg ik niet geobsedeerd te raken. Ik ontmoet ik regelmatig vrienden die ik al van jongs af aan ken en doe er van alles naast.'

Speelparadijs

Om dit te onderstrepen, showt hij even later de zolder waar een heel ander spel gespeeld wordt. Boven de concertzaal is een heus home theatre gelegen: een speelparadijs waarin lekker leven een nieuwe dimensie krijgt. 'Hoe dwazer en kinderlijker, hoe leuker', beaamt hij glunderend. Tussen de soms manshoge Walt Disney figuren, Pooh-beren, blikjes fris en zakjes chips, domineert een uit de klauwen gegroeide speelgoed-racewagen waarin Soerjadi zijn Formule-1 kunsten beproeft. Op het scherm van de thuisbioscoop met driedimensioneel geluid, kan een racebaan voorbij vliegen die meedraait met de stuurbewegingen in zijn superauto. 'Hier kan ik mij uitleven en af en toe heel even Liszt vergeten; even een moment zonder muziek in mijn hoofd.'

Eigen identiteit

Probleemloos schakelt Soerjadi over naar de plannen met het speelzaaltje een verdieping lager. 'Daar zal ik weer een aantal concerten geven waarbij mensen na afloop vragen kunnen stellen. Het zijn incidentele, meestal onverwachte concerten waarvoor de toegangskaartjes worden verloot.' In de 'echte zalen' staat eerst het kerstgala voor de deur, een door Soerjadi in het leven herroepen traditie in het Amsterdamse Concertgebouw. In 2000 staan er een aantal cd-opnamen op het programma (Rachmaninovs Tweede en Derde Pianoconcert en een solo-optreden met Liszt-transcripties) en een optreden met zijn broer Ardjoena (dirigent); maar er zijn vooral veel buitenlandse optredens gepland. Waar het allemaal nog toe moet leiden? 'Ach, ik wil er in het nieuwe millennium vooral naar streven mijn eigen identiteit te behouden; zoveel mogelijk mijzelf laten zien. Dat is eeuwig in ontwikkeling. Ik zie het als een soort kasteel waar je aan bouwt; het is nooit klaar, kan altijd mooier.'

- Meer informatie -

Soerjadi Concerts BV, 0800-0231428, www.soerjadi.com