Structuur

De logische pagina-indeling - structurering van gegevens - regelen we via HTML, XHTML en/of XML.

HTML staat voor HyperText Markup Language, de oorspronkelijke opmaaktaal van het web. Het is een zogeheten structuurtaal waarmee we de indeling van de informatie op webpagina's kunnen vastleggen. Dat is een vrij technische aangelegenheid; voor het creatieve werk moeten we met CSS aan het werk.

In de loop der jaren is behoefte ontstaan opmaak en gegevens te scheiden. Met de opvolger eXtended HTML is dat behoorlijk goed mogelijk. Die scheiding is wenselijk om dezelfde data (de feitelijke blokjes informatie) makkelijk op verschillende plekken, of op verschillende manieren zelfs, te kunnen gebruiken. We structureren de informatie dus maar één keer. Deze voorgestructureerde data kunnen we gebruiken voor de webpresentatie, maar in andere opmaak ook in speciale printpagina's, of misschien wel in de database van het logistieke systeem van de eigen onderneming.

De pagina die u nu bekijkt bijvoorbeeld, kent qua structuur een titel, een aantal alinea's, hier en daar een woord dat vet moet worden weergegeven en een aantal hyperlinks met webadressen. U ziet nu de opmaak voor het web, maar als u de apgina afdrukt, zult u zien dat dezelfde structuur op dat moment een ander jasje meekrijgt.

Op een mobiele telefoon zal de pagina nog weer anders ogen. Want dat is een andere belangrijke reden voor het scheiden van opmaak en gegevens: websites worden allang niet meer alleen via de computer bekeken. We moeten rekening houden met televisies, mobiele telefoons, PalmTops e.d. XHTML biedt daar een redelijk antwoord op.

De normen voor deze structuurtalen, vastgelegd door het World Wide Web Consortium (W3C), veranderen af en toe, en de browserinterpretatie verschilt helaas nogal eens. Wij hanteren voor de meeste nieuwe websites de XHTML 1.0 Transitional specificaties, soms nog de HTML 4.01 specificaties. Voor wat betreft de browserinterpreatie moeten we op ervaring varen.